Technika ta, znakomicie sprawdzi się przy leczeniu wszelkich schorzeń neurologicznych i ortopedycznych, takich jak: bóle mięśniowo-powięziowe, bóle głowy, kręgosłupa szyjnego, piersiowego i lędźwiowego oraz stany pooperacyjne i pourazowe i ograniczenia ruchu w stawach. Pinoterapia jest świetna w usprawnianiu blizn, np. po cesarskim cięciu, przy stwardnieniu rozsianym (SM), udarach niedokrwiennych, parkinsonizmie oraz wszystkich bólach pochodzenia neurologicznego. Poprawia trawienie i gospodarkę hormonalną.
Metoda zaliczana jest do terapii odruchowych, gdzie wykorzystuje się procesy samo naprawcze organizmu. Przy pomocy miedzianych gwoździ, zwanych pinami oraz noży – katów – uciska i stymuluje się określone punkty na ciele, bez przebijania skóry. Takie bodźcowanie pobudza odpowiednie ośrodki w ośrodkowym układzie nerwowym, a dzięki temu układ mięśniowy, wisceralny, naczyniowy czy endokrynny odbiera sygnały z odpowiadających im części mózgu, co prowadzi do odruchowego rozluźnienia zgromadzonych napięć i zmniejszenia bólu.
Pinoterapia na drodze odruchowej uwalnia stresową nadpobudliwość mózgowia i wynikające z niej napięcie psychiczne. Działa również na powięź, składającą się w dużej mierze z białek kolagenowych – struktur mających właściwości piezoelektryczne, przez co mogą się – na drodze odczynowej – skracać i zagęszczać w wyniku przeciążeń. Zagęszczenia wybranych, niewielkich fragmentów powięzi, co skutkuje wzrostem napięcia dużych jej połaci i mniej lub bardziej rozległym bólem. Proces zagęszczania prawdopodobnie polega na zmianie ładunku elektrycznego w usieciowieniu potrójnej spirali kolagenowej czyli tzw. tropokolagenie.
Zagęszczone punkty nie spełniają właściwie swojej roli koordynacyjnej, w związku z czym powięź nie jest w stanie prawidłowo wydłużać się i dostosowywać do napięć pochodzących z włókien mięśniowych przebiegających pod nią. W efekcie tego pojawia się ból, ograniczenia ruchomości czy spadek siły mięśniowej. Pinoterapia, poprzez odczynowe odwrócenie wyżej opisanego procesu ma na celu usprawnienie ruchu powięzi i ewentualną jej odbudowę.
